به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران ؛ "بارش شهابی یا شهاب سنگ"از ماه ژوئیه و با گردش و گذر زمین از میان شهاب سنگ هایی که تکه پاره هایی از دنباله دار سویفت-تاتل هستند آغاز شده و تا اواخر ماه اوت ادامه دارد.

آخرین باری که این دنباله دار از نزدیکی زمین عبور کرد در سال ۱۹۹۲ میلادی بود. دنباله دار سویفت-تاتل تا سال ۲۰۲۵ میلادی به کره خاکی ما نزدیک نخواهد شد.

دانشمندان می گویند در دو روز ۱۲ و ۱۳ ماه اوت تا ۱۰۰ شهاب سنگ در ساعت در آسمان قابل رویت خواهد بود. بارش شهاب سنگ ها با دنباله هایی نورانی که سریع اتفاق می افتد بدلیل کم نور بودن کره ماه بهتر رویت خواهد شد.

وقتی شهاب سنگی به اتمسفر فوقانی زمین برخورد می کند حرارت ناشی از این برخورد به مدت چند ثانیه دنباله ای گرم و نورانی به جای می گذارد. ناگفته نماند بارش شهاب سنگ تنها پدیده قابل رویت با چشم غیرمسلح نیست اما یکی از نمایان ترین و نورانی ترین پدیده های دنیای ستاره هاست.

چگونه بارش شهابی را تماشا کنیم؟

برای تماشای این پدیده نیازی به تلسکوپ و دوربین ندارید. بهترین زمان برای تماشای بارش شهابی ساعت ۱۱ شب به بعد است، زمانی که می توانید تا ۱۰۰ شهاب سنگ را در آسمان به تماشا بنشینید.

شهاب سنگ هایی که نور ضعیف تری دارند نیز در بیرون از شهرها و در فقدان نور لامپ ها قابل رویت خواهند بود. همچنین بهترین جهت تماشا، انتخاب قسمت تاریکتر آسمان و شاید نگاه مسقیم به بالای سرتان است.

از نورهای شدید نزدیک خود دور شوید، اگر فضا و مکان اجازه داد دراز بکشید، به آسمان خیره شوید و اجازه دهید تا چشمانتان بمدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه به تاریکی عادت کند.

اگر به عکاسی دیجیتال از اجرام آسمانی هم علاقمندید، فرصت را غنیمت شمارید. بر دوربین عکاسی خود لنز واید را سوار و آن را بر روی سه پایه ای قرار دهید. در تنظیم حساسیت دوربین به نور، ISO مربوط به عکاسی در تاریکی را انتخاب کنید و شاتر را به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه و در جاهای تاریکتر بیشتر از این زمان نگه دارید. با کمی شانس شاید بتوانید یک یا دو شهاب سنگ را به تصویر بکشید.

هرچند فاصله شهاب سنگ ها با زمین زیاد است اما اگر یک شهاب سنگ بازیگوش مثل هفته گذشته سر از زمین و آن هم کشور ما در آورد مسئولان آگاه باشند!